| Homo sum et nil humani a me alienum esse puto. | Człowiekiem jestem i nic, co ludzkie, nie jest mi obce. |
| Ubi lex, ibi poena. | Gdzie prawo, tam kara. |
| Corpus delicti. | Dowód rzeczowy. |
| Curriculum vitae. | Bieg życia. |
| Maior domus. | Starszy domu. |
| Tabula rasa. | Czysta tablica. |
| Persona non grata. | Osoba niemile widziana. |
| Dum docemus, discĭmus. | Dopóki nauczamy uczymy się sami. |
| Cum tacent, clamant. | Milcząc krzyczą. |
| Dum spiro, spero. | Dopóki oddycham, mam nadzieję. |
| Divĭde et impĕra! | Dziel i rządź! |
| Festina lente! | Śpiesz się powoli! |
| Alter ego. | Drugie ja. |
| Primum non nocére. | Po pierwsze nie szkodzić. |
| Lapsus linguae. | Błąd językowy. |
| Lapsus calami. | Błąd pióra. |
| Ibi victorĭa, ubi concordĭa. | Tam zwycięstwo, gdzie zgoda. |
| Pro formā. | Dla formy. |
| Ex cathĕdra. | Z katedry. |
| Et in Arcadiā ego. | Ja też znajdę się w Arkadii. |
| Historĭa est magistra vitae. | Historia jest nauczycielką życia. |
| Non scholae, sed vitae discĭmus. | Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia. |
| Hannĭbal ante portas. | Hanibal przed bramami (Rzymu). |
| Vivĕre est cogitare. | Żyć to znaczy myśleć. |
| Lupus in fabŭla. | O wilku mowa (a wilk tu). |
| Vox popŭli, vox dei. | Głos ludu głosem boga. |
| Fortuna caeca <ceka> est. | Fortuna jest ślepa. |
| Et tu, Brute, contra me? | I ty, Brutusie, przeciwko mnie? |
| Alea iacta est. | Kości zostały rzucone. |
| Veni, vidi, vici. | Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem. |
| Ad Kalendas Graecas. | Do kalend greckich. |
| Anno Domĭni. | Roku Pana. |
| Verba docent, exempla trahunt. | Słowa nauczają, a przykłady pociągają. |
| In dubĭo pro reo. | Wątpliwości przemawiają na rzecz oskarżonego. |
| Per aspĕra ad astra. | Przez trudne rzeczy do gwiazd. |
| Per scientiam ad astra. | Przez wiedzę do gwiazd. |
| Verba volant, scripta manent. | Słowa ulatują, a pisma pozostają. |
| Concordia parvae res crescunt, discordia maximae dilabuntur. | W zgodzie małe rzeczy wyrastają, w niezgodzie wielkie rzeczy się rozpadają. |
| Hic vivunt mortŭi, hic muti loquuntur. | Tu żyją zmarli, tu mówią niemi. |
| Vincĕre scis, Hannĭbal, victorĭa uti nescis. | Umiesz zwyciężać, Hanibalu, nie umiesz korzystać ze zwycięstwa. |
| Ecce homo. | Oto człowiek. |
| Homo homini lupus est. | Człowiek człowiekowi wilkiem. |
| Homo locum ornat, non hominem locus. | Człowiek zdobi miejsce, a nie miejsce człowieka. |
| Deus ex machinā. | Bóg z maszyny. |
| Vis maior. | Siła wyższa. |
| Primus inter pares. | Pierwszy wśród równych. |
| Quot capita, tot sententiae. | Ile ludzi, tyle zdań. |
| Honores mutant mores (raro in meliores). | Honory zmieniają obyczaje (rzadko na lepsze). |
| Repetitĭo est mater studĭorum. | Powtarzanie jest matką nauk. |
| Lex retro non agit. | Prawo nie działa wstecz. |
| Novus rex, nova lex. | Nowy król, nowe prawo. |
| Consuetudo est altĕra natura. | Przyzwyczajenie jest drugą naturą. |
| Pro domo sua. | Dla własnego interesu. (dosł. dla swojego domu) |
| SPQR Senatus Populusque Romanus. | Senat i lud rzymski. |
| Parva domus, parva cura. | Mały dom to mała troska. |
| In spe. | W nadziei. |
| Contra spem – spero. | Wbrew nadziei – mam nadzieję. |
| Spes mater stultorum. | Nadzieja matką głupich. |
| Res sacra miser. | Nieszczęśliwy jest rzeczą świętą. |
| Dies diem docet. | Dzień uczy dzień. |
| D.O.M. Deo Óptimo et Máximo. | Bogu najlepszemu i największemu. |