Homo sum et nil humani a me alienum esse puto. | Człowiekiem jestem i nic, co ludzkie, nie jest mi obce. | |
Ubi lex, ibi poena. | Gdzie prawo, tam kara. | |
Corpus delicti. | Dowód rzeczowy. | |
Curriculum vitae. | Bieg życia. | |
Maior domus. | Starszy domu. | |
Tabula rasa. | Czysta tablica. | |
Persona non grata. | Osoba niemile widziana. | |
Dum docemus, discĭmus. | Dopóki nauczamy uczymy się sami. | |
Cum tacent, clamant. | Milcząc krzyczą. | |
Dum spiro, spero. | Dopóki oddycham, mam nadzieję. | |
Divĭde et impĕra! | Dziel i rządź! | |
Festina lente! | Śpiesz się powoli! | |
Alter ego. | Drugie ja. | |
Primum non nocére. | Po pierwsze nie szkodzić. | |
Lapsus linguae. | Błąd językowy. | |
Lapsus calami. | Błąd pióra. | |
Ibi victorĭa, ubi concordĭa. | Tam zwycięstwo, gdzie zgoda. | |
Pro formā. | Dla formy. | |
Ex cathĕdra. | Z katedry. | |
Et in Arcadiā ego. | Ja też znajdę się w Arkadii. | |
Historĭa est magistra vitae. | Historia jest nauczycielką życia. | |
Non scholae, sed vitae discĭmus. | Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia. | |
Hannĭbal ante portas. | Hanibal przed bramami (Rzymu). | |
Vivĕre est cogitare. | Żyć to znaczy myśleć. | |
Lupus in fabŭla. | O wilku mowa (a wilk tu). | |
Vox popŭli, vox dei. | Głos ludu głosem boga. | |
Fortuna caeca <ceka> est. | Fortuna jest ślepa. | |
Et tu, Brute, contra me? | I ty, Brutusie, przeciwko mnie? | |
Alea iacta est. | Kości zostały rzucone. | |
Veni, vidi, vici. | Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem. | |
Ad Kalendas Graecas. | Do kalend greckich. | |
Anno Domĭni. | Roku Pana. | |
Verba docent, exempla trahunt. | Słowa nauczają, a przykłady pociągają. | |
In dubĭo pro reo. | Wątpliwości przemawiają na rzecz oskarżonego. | |
Per aspĕra ad astra. | Przez trudne rzeczy do gwiazd. | |
Per scientiam ad astra. | Przez wiedzę do gwiazd. | |
Verba volant, scripta manent. | Słowa ulatują, a pisma pozostają. | |
Concordia parvae res crescunt, discordia maximae dilabuntur. | W zgodzie małe rzeczy wyrastają, w niezgodzie wielkie rzeczy się rozpadają. | |
Hic vivunt mortŭi, hic muti loquuntur. | Tu żyją zmarli, tu mówią niemi. | |
Vincĕre scis, Hannĭbal, victorĭa uti nescis. | Umiesz zwyciężać, Hanibalu, nie umiesz korzystać ze zwycięstwa. | |
Ecce homo. | Oto człowiek. | |
Homo homini lupus est. | Człowiek człowiekowi wilkiem. | |
Homo locum ornat, non hominem locus. | Człowiek zdobi miejsce, a nie miejsce człowieka. | |
Deus ex machinā. | Bóg z maszyny. | |
Vis maior. | Siła wyższa. | |
Primus inter pares. | Pierwszy wśród równych. | |
Quot capita, tot sententiae. | Ile ludzi, tyle zdań. | |
Honores mutant mores (raro in meliores). | Honory zmieniają obyczaje (rzadko na lepsze). | |
Repetitĭo est mater studĭorum. | Powtarzanie jest matką nauk. | |
Lex retro non agit. | Prawo nie działa wstecz. | |
Novus rex, nova lex. | Nowy król, nowe prawo. | |
Consuetudo est altĕra natura. | Przyzwyczajenie jest drugą naturą. | |
Pro domo sua. | Dla własnego interesu. (dosł. dla swojego domu) | |
SPQR Senatus Populusque Romanus. | Senat i lud rzymski. | |
Parva domus, parva cura. | Mały dom to mała troska. | |
In spe. | W nadziei. | |
Contra spem – spero. | Wbrew nadziei – mam nadzieję. | |
Spes mater stultorum. | Nadzieja matką głupich. | |
Res sacra miser. | Nieszczęśliwy jest rzeczą świętą. | |
Dies diem docet. | Dzień uczy dzień. | |
D.O.M. Deo Óptimo et Máximo. | Bogu najlepszemu i największemu. | |