Sic transit gloria mundi | – tak przemija chwala tego swiata |
Verba volant, scripta manent | – Slowa ulatuja, pismo pozostaje |
Verba docent, exempla trahunt | – Slowa ucza, przyklady pociagaja |
Otia post negotia, ignavis semper feriae | – Odpoczynkiem po pracy, leniwym zawsze swieta |
Inter arma silent Musae | – Podczas wojny milcza muzy |
De mortuis nihili nisi bene | – O zmarlych tylko dobrze |
Consuetudo est altera natura | – Przyzwyczajenie jest druga natura |
Nomina sunt odiosa | – nazwiska sa niepozadane |
O, sancta simplicitas! | - O swieta naiwnosci! |
Mens sana in corpore sano | – W zdrowym ciele zdrowy duch |
Repetitio est mater studiorum | – Powtarzanie jest matka wiedzy |
Panem et circenses! | - Chleba i igrzysk! |
Si vis pacem, para bellum | – Jezeli chcesz pokoju, gotuj sie do wojny |
Nihil novi sub sole | – Nic nowego pod sloncem |
Plus ratio quam vis | – Rozum wiekszy niz sila |
Sursum corda! | - W gore serca! |
Qualis vita finis ita | – Jakie zycie taka smierc |
Finis coronat opus | – Koniec wienczy dzielo |
Per fas et nefas | – Wszelkimi sposobami |
Audaces fortuna iuvat | – Smialym szczescie sprzyja |
Primus inter pares | – Pierwszy wsrod rownych |
lege artis | – wedlug zasad sztuki |
ad vocem | – co sie tyczy, w sprawie |
Tarde venientibus ossa | – Spoznionym kosci/kto pozno przychodzi sam sobie szkodz |
in flagranti | – na goracym uczynku |
nolens volens | – chcac nie chcac |
spiritus movens | – sila sprawcza, dusza |
Usus est optimus magister | – Praktuka czyni mistrza, wycwiczenie jest najlepszym nauczycielem |
De gustibus non disputantum | – O gustach sie nie dyskutuje |
Radices litterarum amarae sunt, fructus dulces | – Korzenie nauki sa gorzkie, owoce slodkie |
in statu nascendi | – w stanie powstawania |
staus quo ante | – poprzedni stan rzeczy sensu |
sensu stricto (e) | – w scislym znaczeniu |
Contra spem spero | – Wierze przeciw nadziei |
Amicus certus in re incerta cernitur | – Pewnego przyjaciela poznaje sie w niepewnym |
ad rem | – do rzeczy |
in medias res | – do sedna sprawy |
in spe | – w przyszlosci |
Non multa sed multum | – Nie dużo, ale gruntownie |
Nec Hercules contra plures | – Sila zlego na jednego |
Nemo nostrum sine culpa est | – Nikt z nas nie jest bez winy |
asinus asinorum | – osiol nad osly |
a priori | – z zalozenia |
a posteriori | – z nastepstwa |
summa cum laude | – z pochwala |
Cum duo faciunt idem non est idem | – Gdy dwaj robia to samo, to nie jest to samo |
Tres collegium faciunt | – Trzej stanowia kolegium |
Duobus litigantibus tertius gaudet | – Gdzie dwaj sie bija tam trzeci korzysta |
Tertium non datur | – Trzeciego wyjscia nie ma |
Omnia mea mecum porto | – Wszystko co posiadam, nosze ze soba |
Suae quisque fortunae faber est | – Każda zdolnosc jest szczesciem samym w sobie |
Is fecit cui prodest | – Uczynil ten komu to przynioslo korzysc |
Tempora mutantur et nos mutamur in illis | - Czasy sie zmieniaja a my wraz z nimi |
Tu quoque mi fili?! = Et tu Brute contra me? | - I ty synu także/I ty Brutusie przeciwko mnie |
Hodie mihi cras tibi | – Dzis mnie, jutro tobie |
Sibi et Musis | – Sobie i muzom |
Cuius regio eius religio | – Czyj kraj, tego wyznanie |
Conditio sine qua non | – Warunek niezbedny |
Nosce te ipsum | – Poznaj samego siebie |
Medice, cura te ipsum | – Lekarzu, lecz sie sam |
Fide sed cui vide | – Ufaj, lecz bacz komu |
Quidquid discis tibi discis | – Czegokolwiek sie uczysz, ucz sie dla siebie |
pro domo sua | – we wlasnej sprawie |
cui bono? | - komu to mialo przyniesc korzysc? |
sui generis | – swego rodzaju |
idem per idem | – to samo przez to samo (okreslac) |
alter ego | – drugie ja |
ad hoc | – doraznie |
qui pro quo | – pomylka co do osoby |
eo ipso | – z tego wynika |
hic et nunc | - tu i teraz |
Utinam falsus vates sim | – Obym byl falszywym prorokiem |
Audiatur et altera pars | – Nalezy wysluchac także drugiej strony |
Quidquid agis prudenter agas et respice finem | – Cokolwiek czynisz, czyn rozwaznie i do konca |
Sit tibi terra levis | – Niech Ci ziemia lekka bedzie |
Requiescat in pace | – Spoczywaj w pokoju |