Ab alio expectus, alteri quod feceris. | Jak ty komu, tak on tobie. | |
Concordia parvae res crescunt, discordia maximae dilabuntur. | Zgoda butuje, niezgoda rujnuje. | |
Conconus esto lupus, si lupus esse cupis. | Jak wejdziesz miedzy wrony, musisz krakac jak i one. | |
Dulce et decorum est pro patria mori. | Miłe blizny dla ojczyzny. | |
Equi donati dentes non inspiciuntur. | Darowanemu koniowi nie zaglada sie w zeby. | |
Est proprium stultitiae aliorum vitia cernere, oblivisci suorum. | Cudze widzisz pod lasem, swego nie widzisz pod nosem. | |
Eventus stultorum magister. | Mądry polak po szkodzie. | |
Feber est quisque suae fortunae. | Kazdy jest kowalem wlasnego losu. | |
Fenis coronat opus. | Konies wienczy dzielo. | |
Gaudia principium nostri sunt saepe doloris. | Mile zlego poczatki, lecz koniec zalosny. | |
Ignem formidat adusta manus. | Kto sie poparzyl na gorącym, na zimne dmucha. | |
Malum alienum ne feceris tuum gaudium. | Nie ciesz się, bratku, z cudzego upadku. | |
Non omne quod nitet aurum est. | Nie wszystko złoto, co sie swieci. | |
Omne nimium nocet. | Co za duzo, to niezdrowo. | |
Quod tibi fieri non vis, alteri ne feceris. | Nie rób drugiemu, co tobie niemiłe. | |
Quot homines, tot sentitiae. | Co głowa, to rozum. | |
Verba docent, exempla trahunt. | Słowa uczą, przykłady pociągają. | |
Quo semel est imbuta recens servabit odorum testa diu. | Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci. | |
Qui gladio ferit, gladio perit. | Kto mieczem wojuje, od miecza ginie. | |
Prima via ardua est. | Początki zawsze są trudne. | |
Primo diliculo surgere saluberrimum est. | Kto rano wstaje, temu pan bog daje. | |
Surdo fabulam narras. | gadac jak do sciany | |
Tempus omnia vulnera sanat. | Czas leczy wszystkie rany. | |
Aequam memento rebus in arduis servare mentem. | Pamietaj o zachowaniu rownowagi w trudnych chwilach. | |